Wildpluk Polderpesto!

Wildpluk Polderpesto

Ah, de zomer! Een enorm Hollandse natte zomer, maar vooruit. We moeten het er maar mee doen... Het blijft het seizoen dat alles groeit en bloeit en het leven uit zijn voegen lijkt te barsten om je heen! Genoeg te zien en te leren over de natuur om je heen.

Ik ben de laatste tijd anders om me heen aan het kijken wat er allemaal groeit langs fie
tspaden en in bossen. Ik leerde de namen van vele nieuwe soorten plantjes, maar kwam er tijdens het zoeken naar de naam van de plant achter dat velen daarvan gewoon eetbaar waren! Een verdere zoektocht volgde met een eerste probeersel in de keuken: polderpesto

Onkruid
Het leuke aan wildplukken is dat sommige soorten onkruid die gewoon in je tuin staan het prima doen in een salade. Normaal had je ze zonder pardon in de GFT-bak gegooid, maar kijk er eens met andere ogen naar: bloemkool, andijvie of spinazie zijn tenslotte ook gewoon plantjes? Ik heb wel gemerkt dat in dit geval onbekend ook onbemind maakt, dus bij deze wil ik jullie wat vertellen over twee plantjes. De ene kent iedereen zeker, de ander misschien niet!

Brandnetel
We kennen hem al vanaf onze prille jeugd en nog steeds komen we hem regelmatig tegen. Ik heb mijn kinderen ook al snel geleerd dat deze prikken, maar wat ik nooit wist is dat ze gewoon te eten zijn. Thee had ik wel van gehoord, maar eten? Prikt dat niet in je mond dan?! Het schijnt van niet, als je de bladeren eerst blancheert. Verder blijken brandnetels enorm veel geneeskrachtige eigenschappen te bezitten!
Pluk brandnetels wel met handschoenen aan...


Melganzevoet
Dit was er zo eentje die ik vaak uit de tuin heb getrokken. Ik heb nooit geweten dat je ze kon eten of dat het deze naam had. Ze groeien op dit moment heel veel dus het is de ideale tijd om ze te plukken. De bladeren bereid je als spinazie en smaken daar ook naar. Ook dit plantje heeft een lijst aan geneeskrachtige eigenschappen, maar vandaag maken we er dus gewoon polderpesto van!

Polderpesto
Ingredienten:
- Gewassen brandnetelbladeren. Kies de jonge bladeren hoger op de stengel. Ik heb geplukt wat ik kon vinden, maar eigenlijk is het plukseizoen aan het aflopen voor brandnetel: ze bloeien nu. Een paar handen vol is wel genoeg!
- Gewassen melganzevoet. Ik had er ongeveer een stuk of 10 geplukt van ongeveer 30cm lang. Je gebruikt alleen de bladeren en de jonge topjes. Geen harde stelen.
- Walnootolie (1 flesje van 125ml)
- 200 gram Walnoten 
- pot zongedroogde tomaatjes op olie
- 2 tenen knoflook
- theelepel kurkuma
- peper en zout

En nu?
Zorg dat je plantjes gewassen zijn! Ik heb ze zelf even laten zwemmen in de wasbak. De kruiden voeg je toe op smaak. Misschien houd jij van meer zout of juist helemaal niet van kurkuma. Je mag creatief zijn!
Makkelijker kan het eigenlijk niet: allemaal in de keukenmachine of blender, draaien maar en klaar! Mocht het niet in een keer passen dan kun je dit prima in delen fijn maken. Verzamel dan alles in een grote kom en roer het daarna goed door. De olie uit het potje zongedroogde tomaatjes mag er ook gewoon doorheen! Op het einde kun je altijd wat extra olie toevoegen (gewoon olijfolie of zonnebloemolie) als je het te stevig vind.

Bewaar je pesto hierna in uitgekookte potjes. Ik had genoeg voor 3 jampotten. Voor het afsluiten van de pot giet je er nog een klein beetje olie bovenop. Dit verlengt de houdbaarheid van je pesto.

Kook er wat volkorenpasta bij en je hebt een geweldige maaltijd!

De Tijd van de vlier!

Tussen mei en juli is het weer tijd voor de vlier om heerlijk te gaan bloeien. De bloesems van de vlier zijn voor allerlei lekkernijen te gebruiken. Je kunt er siroop van maken, thee of ze zelfs frituren. Bovendien is de vlier erg geneeskrachtig.

Vlierbloesem, maar wel de juiste!
De bloemen van de vlier is waar het om gaat, al kun je met de bessen ook leuke dingen. Eet ze alleen nooit rauw!
Pluk het beste bloesem die hoog groeit. Dat scheelt wat honden- en kattenurine... Pluk de schermen waarvan de bloemetjes allemaal open zijn. Geen knopjes meer of bruine randjes aan de bloemetjes. Het stuifmeel komt er vaak al vanaf als je het plukt. Stop ze gewoon in een plastic tas.

De Latijnse naam voor de vlier is Sambucus. De meest voorkomende vorm is de Sambucus Nigra, maar er zijn nog 25 andere vliersoorten. In Nederland komen ook nog de kruidvlier en de tros- of bergvlier voor. Deze kun je niet eten! Alleen naar kijken!
Het verschil vind ik het duidelijkst te zien aan het aantal bladeren en de grootte van de plant. De vlier die je moet hebben heeft steeds vijf bladeren aan een takje. De kruidvlier heeft er 7-11. Daarnaast is de kruidvlier 1-jarig en komt elk jaar weer op. Hij heeft geen houtige stengels en wordt ook niet zo groot als de gewone vlier. Als je het niet zeker weet, vraag het dan na!!! De kruidvlier is namelijk giftig net als de rauwe bessen van de gewone vlier.









De geneeskrachtige werking van vlier
De vlier heeft een aantal geneeskrachtige eigenschappen. vlier heeft een zweetdrijvende werking en kan daardoor goed worden ingezet bij griep en verkoudheden met koorts. De proteïnen in vlier spelen een belangrijke rol bij het voorkomen van bacteriële infecties en versterkt de weerstand. Het remt de slijmklierafscheiding waardoor het ook goed ingezet kan worden bij droge hoest en hooikoorts.
De bladeren: alleen voor uitwendig gebruik!
De bloesems: uitwendig toe te passen voor mondslijmvliesontsteking, keelpijn, amandelontsteking of strottenhoofdontsteking (alle spoelen en/of gorgelen). Als huidlotion tegen kneuzingen, zwellingen, ontstekingen of ruwe huid en kloven. Ook bij jeukende huiduitslag.
De bessen: Deze helpen tegen zenuwpijn, aangezichtspijn en migraine. Het werkt ook vochtafdrijvend, maar pas als het sap is verwarmd. Je kunt er dan goed jam of moes van maken.
Ik heb laatst siroop gemaakt van vlierbloesems. Ik vond hem erg geslaagd!

Mijn recept voor vlierbloesemsiroop
1. Pluk een leuk aantal bloemschermen. Ik had er ongeveer 30. Nu had ik best lieve kleine schermpjes, dus als je gigantische vindt kan je misschien af met minder.
2. Ik heb ze eerst laten drogen, maar je kunt ze ook vers geplukt meteen gebruiken. Zet de bloemetjes in een laagje water. Het beste met zo min mogelijk steeltjes! Dit houdt echt niet in dat je elk bloemetje met een pincetje van zijn takje moet plukken, maar probeer de grotere takjes er niet bij te doen. Een schaar is een leuk hulpmiddel hier! Zet de bloesems net onder water en laat dit een dag zo trekken. Iets langer kan wel, maar het kan gaan schimmelen! Dus let op.
3. Zeef de bloemen er uit. Dit kun je eerst doen met een grove zeef en daarna met een doek, maar je kunt ook gewoon meteen voor de doek gaan (ik hou van niet teveel gedoe :P)
Knijp de bloemen in de doek goed uit. Je zal nu wat 'onzuiverheden' hebben in je vocht (stuifmeel), maar ik vind dat juist net dat beetje extra geven waardoor je kunt zien dat dit met liefde zelf gemaakt is!
4. Vul het vocht aan tot ongeveer 1.4 liter in totaal. Zet dit op het vuur in een pannetje en voeg langzaam ongeveer 800 gram suiker toe. Sommige andere recepten die je kunt vinden op internet hanteren 1250 gram suiker per liter vocht. Ik vind dit persoonlijk echt bizar veel en het is voor de smaak echt niet nodig! Deze siroop is straks echt wel zoet genoeg!
5. Roer tot alle suiker is opgelost, maar laat het niet koken. Voor een langere houdbaarheid kun je een half of een heel citroentje (in partjes) meekoken. Dat geeft als bonus een frisse smaak en maakt je siroop zeker 3 maanden houdbaar.
6. Doe je homemade siroop in uitgekookte potjes of flessen. Heb je nou net als ik geen pan die groot genoeg is om je oude wijnfles uit te koken? Was de fles dan af zo goed als je kunt en leg ze 15 minuten in een warme oven. Pas op met ze er uit halen!

PAS OP! EET NOOIT IETS ALS JE NIET ZEKER BENT VAN DE VEILIGHEID! LAAT HET NAKIJKEN OF DOE HET ONDER BEGELEIDING VAN EEN ERVAREN IEMAND. NEEM GEEN RISICO'S. De Groene Wolk is niet aansprakelijk voor de gevolgen.
Meer lezen? Google maar eens op 'vlier'. Bergen informatie!

De ECHTE natuurlijke oplossing voor slakken in de moestuin!

Moestuinieren.
De grootste rage van de afgelopen weken.
Als je het moestuinvirus nog niet voorbij hebt zien komen of zelf besmet bent heb je onder een steen geleefd!

Laten we eerlijk zijn: het is natuurlijk ook geweldig voor onze kids om de zaadjes met veel zorg te planten (eigenlijk doet Mama dit) en te verpotten (eigenlijk deed Mama dit ook) en water te geven en verzorgen (Mama...). Zo leren ze waar ons voedsel vandaan komt (bij Mama dus) en verantwoordelijkheid (of eerder delegeren: 'Mama, mijn handen worden vies, wil jij het doen??')
 (
Dus nu hebben wij een enorme moestuin. De kids vonden het leuk, Mams ging er mee verder en ik raakte completely addicted. Er werd begonnen met zo'n leuk pakket voor 1 vierkante meter moestuin, maar ondertussen hebben we er daar 2 van plus de 6 meter lange en 1 meter brede strook aan de zijkant van de tuin. Misschien dat een interventie nodig is, want terwijl ik dit typ realiseer ik me dat ik best een beetje 'over the top' ga haha! (Alle potten op de tuintafel negeren we voor het moment maar even...)

Als snel na het in de volle grond zetten van alle plantjes kwamen we achter de grootste bedreiging van de moestuin... SLAKKEN! In 1 nacht gingen we van 6 toekomstige broccoli's naar nul. Kaal gevreten in 1 nacht! Er moest duidelijk iets gebeuren...

In het begin had ik nog de illusie er handmatig iets aan te kunnen doen. Gezien slakken het liefst 's nachts actief zijn ben ik gewoon elke avond naar buiten gegaan om ze handmatig te verwijderen. Ik zette ze dan bij de voordeur weer uit. Nadat ik op 1 avond meer dan 30 slakken en naaktslakken had verwijderd gaf ik het op...


Plan B was om dan maar iets te halen bij het tuincentrum. Daar aangekomen was het aanbod groot, maar er was niets voor mij bij. Het waren allemaal bestrijdingsmiddelen die tot de dood van de slak moesten lijden. Nu vind ik dat elk dier, dus ook een slak, recht op leven heeft. En natuurlijk eet hij graag mijn sla, zou ik ook doen. Er was zelfs een middel bij dat beweerde biologisch en natuurlijk te zijn. Ik denk dat de slakken het er niet mee eens zijn.
Ik wilde ze weren, niet doden.


Een zoektocht op internet volgde, maar er waren weinig opties waarbij de slakken konden blijven leven en toch van mijn sla/broccoli/bloemkool af zouden blijven. Tot ik dit recept tegen kwam!



Je neemt een lekkere hete rode peper, een lekker scherp uitje en 2 flinke tenen knoflook.
Deze doe je samen met 500 milliliter water in je keukenmachine of blender. Mix dit flink tot alles klein is en laat het een nacht trekken. De volgende ochtend ruikt het naar hete chilisaus (volgens mij man, die dacht dat ik iets lekkers voor hem had gemaakt. Dat denkt hij altijd...)


Spray dit lekker rijkelijk over je planten en de slakken hoeven het niet meer! Pas op dat je het niet inademt of in je ogen wrijft met natte vingers! En vergeet vooral niet je groenten te wassen voor je ze gaat eten... Het helpt zelfs tegen sommige schimmels. Ik zie tegenwoordig nog maar weinig slakken in de moestuin, en die ene enkele die het wel durft verwijder ik wel.
Geef gif, geen dode slakken en geen andere dode dieren die de vergiftigde slakken wellicht op eten!

Waarom?

Het leek me leuk om in mijn blog eens de achtergrond van de groene wolk uit te leggen.
Waarom verkoop ik alleen kleding van biologische stoffen? Waarom zou ik zo graag het afval verminderen? Waarom geloof ik zo in recyclen? Waarom eten wij geen vlees?

Ik wilde beginnen bij het begin: het is allemaal begonnen met kleertjes maken. Deze maak ik van biologische jersey of katoen met het GOTS keurmerk, maar wat houdt dan nou in? Waarom speciaal die stof?

GOTS staat voor Global Organic Textile Standard. De GOTS gaat uit van 100% biologische grondstof en kleding en textiel met dit keurmerk moeten voor minimaal 95% uit biologische vezels bestaan. Het percentage wordt vermeld in het etiket. Voldoet het product niet aan minimaal 95%, maar wel aan minimaal 70% mag je het wel biologisch noemen, maar zonder certificaat.

Het begint allemaal helemaal onderaan in de keten bij het telen van katoen. Deze katoen wordt geteeld zonder chemische bestrijdingsmiddelen. De mensen die de katoen plukken krijgen daar een eerlijk loon voor en goede arbeidsomstandigheden. Kinderen mogen bijvoorbeeld niet plukken en ook hele lange dagen zijn niet toegestaan.

 Van de geplukte katoen worden vezels gemaakt in een fabriek. Alle chemicaliën die daar eventueel bij gebruikt worden dienen te voldoen aan strenge criteria. Sommige stoffen zijn verboden, zoals zware metalen, formaldehyde, oplosmiddelen, GMO's en bleek. Ook de verf die gebruikt wordt om kleding of textiel te bedrukken moet voldoen aan deze strenge eisen.
Ook moeten fabrieken nauwkeurig bijhouden hoeveel water, chemicalien, stroom en afval er wordt geproduceerd. De belasting op het milieu en de omgeving moet zoveel mogelijk beperkt worden. Afvalwater wordt gezuiverd.

Zelfs het verpakkingsmateriaal kent eisen: er mag geen PVC gebruikt worden en labels en kaartjes aan de kleding moeten gerecycled zijn.
Ook op de mensen die werken in de fabriek wordt goed gelet wat betreft veiligheid, werktijden en loon. Gelukkig geld er ook een verbod op kinderarbeid!

Ik vind dit alles een fijn idee. Kleertjes maken is leuk, maar ik wil niet dat mijn hobby iemand anders extra belast. Ik wil niet dat er kindertjes werken aan mijn stoffen, ik wil niet dat baby's die mijn kleertjes dragen blootgesteld worden aan chemicaliën waarmee de stof wordt gekleurd en ik wil ook niet dat de natuur beschadigt raakt voor het maken van wat stof...

Als ik dan toch van mijn hobby mijn werk wil maken, laat ik dan de meest verantwoorde keuze maken die er is: GOTS. Dat we nog lang van onze aarde mogen genieten!

Mijn eigenaardigheden

Daar gaan we dan!
Laten we dit nieuwe blogavontuur beginnen met een soort voorstelrondje. Dit zijn de eigenaardigheden die mij MIJ maken!

1. Ik kan geen kleding naaien met schoenen aan. 
Als ik iets ga naaien dan moet dat PERSE met blote voeten. Geen idee waarom...

2. Ik haat rauwe eieren...
Ik schakelde voorheen mijn kids in om ze voor me te breken terwijl ik er griezelend naast stond en hysterische riep: 'Handen wassen! Handen wassen!'. Tegenwoordig doe ik alsof ik er beter tegen kan, maar zodra zo'n ei stuk is ben ik wel verdacht snel bij de kraan...

3. Ik ben vegetarisch
De variant 'plus plus'. Ik eet namelijk ook geen eieren uit de winkel, honing of melk. Hier in huis eten we wel de eieren van onze eigen kipjes, omdat we weten dat die een goed leven hebben. We drinken dus ook geen melk en vermijden producten die melk bevatten. Mijn man en kinderen eten nog wel kaas... Veganistisch mogen we onszelf dus niet noemen, maar ik vind niet dat vegetarisch de lading dekt. Dus een 'plus plus'.

4. Ik ben bang voor vissen.
Mijn opa krijgt hier van alle schuld. Sorry Opa! Hij maakte me ooit wijs dat als ik mijn voeten niet meer kon zien, vissen aan mijn tenen zouden knabbelen. Een fobie was geboren en tot op de dag van vandaag durf ik nergens het water in als ik mijn voeten niet meer kan zien...

5. Ik vind chocolade eigenlijk helemaal niet zo lekker...
Misschien ben ik wel gewoon niet menselijk ofzo... Ssssst!

6. Handdoeken moeten op een speciale manier gevouwen en gestapeld.
Namelijk met de dichte, bolle rand naar je toe. Makes sense? Dan zie het er uit als een hotelstapeltje ofzo... Ik kan er echt heel slecht tegen als het niet goed is gestapeld!

7. Ik heb 4 kinderen
Waarom geen twee? Of een hele normale 3? Of zelfs maar gewoon 1? Wat bezielt een mens om over de 'past-in-een-auto-limiet' te gaan? Tsja... Het was niet dat we a l drie meiden hadden en perse nog een jongentje wilden maken. Laat ik dat maar meteen uit de wereld helpen! Ik geloof niet dat er een redenering achter zit. We volgden ons gevoel. Dit voelde goed. We hebben op dit moment zelfs nog 1 zitplaats over in de auto! Dus wie weet!... ;)

Ik hoop dat jullie me een beetje hebben leren kennen en er zullen snel verhalen volgen over wat ik zoal meemaak met mijn 4 ongeleide projectieltjes! De oudste is 8 (leuk die aankomende puberteit...), de ehm een-na-oudste is 4 en gaat net naar school, de op een-na-jongste is 2.5 (NEE! ZELLUF DOEN) en de jongste is 14 maanden. We zijn met hem net aanbeland in de ik-kan-hier-een-hyterische-driftbui-van-maken fase. Lol! :D

Veel plezier (leedvermaak? :P) toegewenst!

Janneke

Juist!

Okay, okay... Een blog hoort er dus ab-so-luut bij. Kan niet zonder. Goed.

Maar hoe werkt dit? Wat ben ik eigenlijk aan het doen? Waar beland dit stukje tekst (of eigenlijk hersenloos getik) straks? We testen het gewoon even met dit klein stukje aan onzin! :P

Help!